Ontbijt: een klein beetje oorlog (schrijfseltje)

Mijn persoonlijk ei van Columbus was nog niet goed afgekoeld of het werd al doorkliefd door mijn zwaard van Damocles. Het eigeel drupte eruit maar werd niet opgezogen door soldaatjes en die schoten hun doel dus voorbij. De botervloot was ook al leeg en de pistoleros hadden geen kruit genoeg. Al goed dat er nog zoiets bestaat als granaatkorrels, maar desondanks was ik danig van mijn melk, die dan ook nog eens op was. Ik denk dat ik maar terug onder de wol kruip, maar eerst nog een schietgebedje en herladen, je weet maar nooit of het avondeten ook opstandig zal zijn. Smakelijk!