ELKE's mail
Hallo, hallo,
Wauw, ongelooflijk maar we zitten weeral een maand verder...
Soms vliegt de tijd toch wel enorm snel...Hoop eerst en vooral dat iedereen goeie feestdagen heeft gehad en bij deze nog maar eens een heel heel gelukkig nieuwjaar!!!Hier voelde het eerlijk gezegd een beetje raar aan. Ik kan niet echt zeggen dat ik het kerst en/of het nieuwjaargevoel heb gehad. Niet dat ik niet heb gefeest of zo maar toch wel anders dan wanneer je viert met je familie of je vrienden...Met Kerstavond hadden we een klein kerstfeestje met een paar vrienden. Was heel heel gezellig en lekker gegeten. Daarna dachten we een stapje in de wereld te gaan zetten. Wij richting `Birmingham` een gezellig stadje, daar aangekomen was alles zo donker. Maar toch gingen we eens een kijkje nemen. Het was nog maar 21.30u dus we veronderstelden dat we wel iets gingen vinden. Een eindje verder zagen we toch een plaats waar nog licht brandde, wel wij daar binnen en daar wisten ze ons te vertellen dat alles vanaf 22.00u gesloten is en dat ze geen alcohol mogen serveren tot zondagmiddag. Ongelooflijk maar waar, zijn dan maar in ons beddeke gekropen.De volgende dag was het Kerstdag. Ik was het hele weekend vrij dus wilde vanalles doen. We hadden afgesproken met een paar en daar aangekomen bleek alles gesloten te zijn behalve de Chinees en de cinema. Om zot te worden, niks maar dan ook niks was open en we konden niks doen. Hebben dan maar een filmke gezien. Zo frustrerend, had liever een ander vrij weekend gehad als ik da op voorhand had geweten... Ach tja niks aan te doen. We dachten nu toch wel das `s avonds de clubs of enkele bars zouden open zijn, ja banane, echt niks...
Ongelooflijk!Dan was het zondag. We zouden gaan skien omdat het tijdens de week een sneeuwstorm was geweest lag er best wel genoeg sneeuw op die kleine heuveltjes hier. Tegen een uur of 17 vertrokken we en tegen 18u stonden we op onze skies. Da was zo`n cool gevoel, ff een uurtje rijden en we konden skien. Er was een meisje bij van Rusland, Oksana. Ik vroeg haar of zij ooit had geskied aangezien ik haar wat zag sukkelen met haar skies en ze antwoordde `jaja, maar ni bergaf`. Ik vond dit nogal een vrij raar antwoord maar ik dacht da ze da om te lachen zei. Dus wij gingen richting de liften aanschuiven om onze eerste ski-ervaring mee te maken in de States. Alles ging goed tot we af de lift skieden Oksana stak al ergens tussen de omheining. Ze zei `oh alles ok me mij, Elke ga gij maar eerst ik volg u. Ok, ik rustig naar beneden en halverwege wachtte ik om te checken of alles ok was maar geen Oksana te bespeuren. Heel bizar, dus ik helemaal naar beneden en ik zag haar vriend staan dus ik ging naar hem. En ook hij van waar is Oksana?? We hadden geen flauw idee waar ze was. Een beetje later kwam ze daar aangewandeld met haar skies in haar handen en haar gezicht onder het bloed. Wij, oh nee, wat is er gebeurd? Ik wist niet hoe ik moest stoppen was het eerste wat ze zei!!!Gelukkig was alles in orde met haar buiten een schram in haar gezicht en een gebroken duim...
Maar kunt ge u da voorstellen, niet dat we zo`n moeilijke piste hebben gedaan maar komaan, normaal zegt ge toch da ge eigenlijk niet weet hoe je moet skieen.. Voor `t zelfde geld was da veel slechter afgelopen. Dus na een tijdje vraag ik haar, gij wist toch hoe ge moest skieen of ni? En ze zegt da ze nooit heeft geskied maar wel gelanglauft... Ongelooflijk hoe kunt ge da vergeten te zeggen? Dus wij hebben 48 dollar betaalt voor 1 pistje. Vrij frustrerend maar helaas niks aan te doen. Klinkt misschien wa grof maar die gedachten had ik pas nadat ik wist dat ze wel ok was... Ff verduidelijken aangezien een mail wel is verkeerd kan overkomen...
Ge kunt wel lezen dat het niet het superbeste weekend was hier...Dan gedurende de week waren mijn kids thuis. We hebben allerlei fijne dingen gedaan, zoals gaan bowlen, gaan zwemmen en een dag zijn we op uitstap geweest. Naar `Frankenmuth`, een stadje waar we super lekker hebben gegeten en waar we daarna met de trein rondgereden hebben tussen 1000-en kerstlichtjes. Ongelooflijk, ik was echt onder den indruk om eerlijk te zijn en die kinderen zaten daar ook met hunne mond vol tanden. Eerst en vooral omdat die niet echt nen trein kennen en natuurlijk ook voor al die kerstverlichting. Wel tof dat die dat deden aangezien zij Joods zijn dus eigenlijk geen Kerstmis vieren.En dan was het Oudejaarsavond... Vrijdagnamiddag vertrokken we richting Toronto, Canada, om daar van oud op nieuw door te brengen. We belandden in een super gezellig restaurantje met heel heel lekker eten. Daarboven was een bar waar we konden dansen en zo... Was wel heel plezant.Zaterdagmorgen pikte het wel even om op te staan maar ik had een goed vooruitzicht. Marc, Billy, Alexander, Sylvie, Xavier en Tarquin waren ook in Toronto. We hadden dus afgesproken. Tegen 12u pikten ze mij op en hebben we samen lekker uitgebreid gebruncht. Eindelijk nog is Nederlands praten, was soms wel raar. Maar oh, wat was het leuk om hen te zien. Voor diegene onder jullie die niet weten wie het zijn, dat waren mijn babysitkindjes... Daarna zijn we richting de Niagara-watervallen gereden. Wauw da was echt ongelooflijk mooi. Jammer genoeg heb ik er niet de beste foto`s van kunnen trekken aangezien het donker was, maar toch was het de moeite. Zondag hebben we samen ontbeten en daarna hebben ze mij terug afgezet bij de anderen die ook in Toronto waren. Maar nee, ik wilde echt niet terug gaan, ik wilde bij hun blijven en daarna gewoon terug naar huis gaan. Spijtig genoeg ging da niet.Zoals ge hier wel uit kunt afleiden had ik toch wel een beetje last van heimwee. Wat wel normaal is denk ik, de feestdagen enzo. Maar gelukkig is dat nu terug beter!En fam. Quackels merci voor alles, t was echt heel plezant om jullie te zien en waarschijnlijk of hopelijk tot in april....Ondertussen zitten we weeral twee weken in het nieuwe jaar.Vorig weekend hebben we nog is een poging gedaan om te gaan skien en deze keer liep gelukkig alles goed. Maar het skien hier is niks in vergelijking met het skien in Europa. Een zwarte piste lijkt meer op een blauwe... Maar al bij al ik ben blij dat ik toch kan skien.En `s avonds was er alweer een afscheidsfeestje. Da was echt wel jammer, een meisje van Roemenie en die was zooo cool en zo tof om mee om te gaan. Ik heb het al gezegd, das het moeilijke van dit programma...
Ondertussen is hier in Detroit een mega autoshow waar we morgen naartoe gaan. De meesten onder jullie weten wel dat Detroit `de autostad` is in de wereld. Dus das een must om daar naartoe te gaan...Ik ga het hierbij zo is een beetje laten! Ahja wil jullie nog wel effe vertellen dat het koudste wat ik hier nu al heb meegemaakt is -23 C. Cool he... :)
Heel veel groetjes en tot binnen 9 maanden!!!
ELKE
Wauw, ongelooflijk maar we zitten weeral een maand verder...
Soms vliegt de tijd toch wel enorm snel...Hoop eerst en vooral dat iedereen goeie feestdagen heeft gehad en bij deze nog maar eens een heel heel gelukkig nieuwjaar!!!Hier voelde het eerlijk gezegd een beetje raar aan. Ik kan niet echt zeggen dat ik het kerst en/of het nieuwjaargevoel heb gehad. Niet dat ik niet heb gefeest of zo maar toch wel anders dan wanneer je viert met je familie of je vrienden...Met Kerstavond hadden we een klein kerstfeestje met een paar vrienden. Was heel heel gezellig en lekker gegeten. Daarna dachten we een stapje in de wereld te gaan zetten. Wij richting `Birmingham` een gezellig stadje, daar aangekomen was alles zo donker. Maar toch gingen we eens een kijkje nemen. Het was nog maar 21.30u dus we veronderstelden dat we wel iets gingen vinden. Een eindje verder zagen we toch een plaats waar nog licht brandde, wel wij daar binnen en daar wisten ze ons te vertellen dat alles vanaf 22.00u gesloten is en dat ze geen alcohol mogen serveren tot zondagmiddag. Ongelooflijk maar waar, zijn dan maar in ons beddeke gekropen.De volgende dag was het Kerstdag. Ik was het hele weekend vrij dus wilde vanalles doen. We hadden afgesproken met een paar en daar aangekomen bleek alles gesloten te zijn behalve de Chinees en de cinema. Om zot te worden, niks maar dan ook niks was open en we konden niks doen. Hebben dan maar een filmke gezien. Zo frustrerend, had liever een ander vrij weekend gehad als ik da op voorhand had geweten... Ach tja niks aan te doen. We dachten nu toch wel das `s avonds de clubs of enkele bars zouden open zijn, ja banane, echt niks...
Ongelooflijk!Dan was het zondag. We zouden gaan skien omdat het tijdens de week een sneeuwstorm was geweest lag er best wel genoeg sneeuw op die kleine heuveltjes hier. Tegen een uur of 17 vertrokken we en tegen 18u stonden we op onze skies. Da was zo`n cool gevoel, ff een uurtje rijden en we konden skien. Er was een meisje bij van Rusland, Oksana. Ik vroeg haar of zij ooit had geskied aangezien ik haar wat zag sukkelen met haar skies en ze antwoordde `jaja, maar ni bergaf`. Ik vond dit nogal een vrij raar antwoord maar ik dacht da ze da om te lachen zei. Dus wij gingen richting de liften aanschuiven om onze eerste ski-ervaring mee te maken in de States. Alles ging goed tot we af de lift skieden Oksana stak al ergens tussen de omheining. Ze zei `oh alles ok me mij, Elke ga gij maar eerst ik volg u. Ok, ik rustig naar beneden en halverwege wachtte ik om te checken of alles ok was maar geen Oksana te bespeuren. Heel bizar, dus ik helemaal naar beneden en ik zag haar vriend staan dus ik ging naar hem. En ook hij van waar is Oksana?? We hadden geen flauw idee waar ze was. Een beetje later kwam ze daar aangewandeld met haar skies in haar handen en haar gezicht onder het bloed. Wij, oh nee, wat is er gebeurd? Ik wist niet hoe ik moest stoppen was het eerste wat ze zei!!!Gelukkig was alles in orde met haar buiten een schram in haar gezicht en een gebroken duim...
Maar kunt ge u da voorstellen, niet dat we zo`n moeilijke piste hebben gedaan maar komaan, normaal zegt ge toch da ge eigenlijk niet weet hoe je moet skieen.. Voor `t zelfde geld was da veel slechter afgelopen. Dus na een tijdje vraag ik haar, gij wist toch hoe ge moest skieen of ni? En ze zegt da ze nooit heeft geskied maar wel gelanglauft... Ongelooflijk hoe kunt ge da vergeten te zeggen? Dus wij hebben 48 dollar betaalt voor 1 pistje. Vrij frustrerend maar helaas niks aan te doen. Klinkt misschien wa grof maar die gedachten had ik pas nadat ik wist dat ze wel ok was... Ff verduidelijken aangezien een mail wel is verkeerd kan overkomen...
Ge kunt wel lezen dat het niet het superbeste weekend was hier...Dan gedurende de week waren mijn kids thuis. We hebben allerlei fijne dingen gedaan, zoals gaan bowlen, gaan zwemmen en een dag zijn we op uitstap geweest. Naar `Frankenmuth`, een stadje waar we super lekker hebben gegeten en waar we daarna met de trein rondgereden hebben tussen 1000-en kerstlichtjes. Ongelooflijk, ik was echt onder den indruk om eerlijk te zijn en die kinderen zaten daar ook met hunne mond vol tanden. Eerst en vooral omdat die niet echt nen trein kennen en natuurlijk ook voor al die kerstverlichting. Wel tof dat die dat deden aangezien zij Joods zijn dus eigenlijk geen Kerstmis vieren.En dan was het Oudejaarsavond... Vrijdagnamiddag vertrokken we richting Toronto, Canada, om daar van oud op nieuw door te brengen. We belandden in een super gezellig restaurantje met heel heel lekker eten. Daarboven was een bar waar we konden dansen en zo... Was wel heel plezant.Zaterdagmorgen pikte het wel even om op te staan maar ik had een goed vooruitzicht. Marc, Billy, Alexander, Sylvie, Xavier en Tarquin waren ook in Toronto. We hadden dus afgesproken. Tegen 12u pikten ze mij op en hebben we samen lekker uitgebreid gebruncht. Eindelijk nog is Nederlands praten, was soms wel raar. Maar oh, wat was het leuk om hen te zien. Voor diegene onder jullie die niet weten wie het zijn, dat waren mijn babysitkindjes... Daarna zijn we richting de Niagara-watervallen gereden. Wauw da was echt ongelooflijk mooi. Jammer genoeg heb ik er niet de beste foto`s van kunnen trekken aangezien het donker was, maar toch was het de moeite. Zondag hebben we samen ontbeten en daarna hebben ze mij terug afgezet bij de anderen die ook in Toronto waren. Maar nee, ik wilde echt niet terug gaan, ik wilde bij hun blijven en daarna gewoon terug naar huis gaan. Spijtig genoeg ging da niet.Zoals ge hier wel uit kunt afleiden had ik toch wel een beetje last van heimwee. Wat wel normaal is denk ik, de feestdagen enzo. Maar gelukkig is dat nu terug beter!En fam. Quackels merci voor alles, t was echt heel plezant om jullie te zien en waarschijnlijk of hopelijk tot in april....Ondertussen zitten we weeral twee weken in het nieuwe jaar.Vorig weekend hebben we nog is een poging gedaan om te gaan skien en deze keer liep gelukkig alles goed. Maar het skien hier is niks in vergelijking met het skien in Europa. Een zwarte piste lijkt meer op een blauwe... Maar al bij al ik ben blij dat ik toch kan skien.En `s avonds was er alweer een afscheidsfeestje. Da was echt wel jammer, een meisje van Roemenie en die was zooo cool en zo tof om mee om te gaan. Ik heb het al gezegd, das het moeilijke van dit programma...
Ondertussen is hier in Detroit een mega autoshow waar we morgen naartoe gaan. De meesten onder jullie weten wel dat Detroit `de autostad` is in de wereld. Dus das een must om daar naartoe te gaan...Ik ga het hierbij zo is een beetje laten! Ahja wil jullie nog wel effe vertellen dat het koudste wat ik hier nu al heb meegemaakt is -23 C. Cool he... :)
Heel veel groetjes en tot binnen 9 maanden!!!
ELKE
posted by The Dude at 17.1.05
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home